مروری بر سرطان ریه

مروری بر سرطان ریه

متاسفانه بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان ریه، در مراحل پیشرفته ی بیماری شان کشف میشوند. سرطان های ریه بطور کلی به دو دسته غیر اسمالی و اسمال سل کارسینوم تقسیم بندی میشوند.

تقریبا تمامی سرطان های ریه با سیگار کشیدن در ارتباط هستند. تنها یک نوع متاسفانه شایع از سرطان که آدونوکارسینوم ریه هست با سیگار ارتباطی ندارد و می تواند روی ریه ملتهب، مثلا روی عفونت مزمن ریه و اسکار های مزمن شکل گیرد.

مبتلایان به سرطان اسمال سل در صورتی که درمانی نگیرند بسیار بدخیم هستند و حدودا ۴ ماه زنده می مانند. حتی با درمان هم اسمال سل ها دوباره عود می کنند و بطور متوسط ۱۲ ماه عمر می کنند. این یعنی ۵۰% از این بیماران بعد از ۱۲ ماه می میرند حتی با درمان.

پیش آگهی اسکوموس بدتر از آدنوکارسینما است. آدنوکارسینوما حدود ۳۵ تا ۴۰% از سرطان ها را تشکیل می دهند. این سرطان ها بصورت ندول های مخیطی خود را نشان می دهند.

یک نوع سرطان بنام برونکوآلوئولار وجود دارد که از پنوموسیت های نوع دوم نشات می گیرند. این نوع سرطان بصورت پنومونیک ظاهر میشود و در نتیجه در سی تی اسکن بصورت گراند گلاس خود را ظاهر می کنند.

یک نوع سرطان لارج سل می باشد . اغلب این سرطان ها امروز آدنوکارسینوم تشخیص داده میشوند.

بیماران سرطانی که در زمان تشخیص سیگار می کشند بدترین پیش آگهی را دارند. آنهایی که بیشتر از ۱۲ ماه است سیگار را قطع کرده اند یا سیگاری نبوده اند پیش آگهی بهتری دارند. جالب اینکه آسپرین بنظر می رسد موجب بهبود کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان میشوند.

امروزه می توان از بعضی عوامل کمک گرفت جهت درمان بهتر و یا فهم بهتر پیش آگهی سرطان. مثلا در آدونوکارسینوم باید دید که آیا EGFR و ALK مثبت هستند و در آن صورت دارو های جدید استفاده کرد که می تواند چندین ماه به عمر بیمار بیافزاید. همچنین در صورت وجود TTF-1 احتمال عود آدنوکارسینوم بیشتر است.

احتمال عود بیماری همچنین به سایز تومور که اگر بیشتر از ۲.۷ سانت باشد یا پلورال ویسرال را درگیر کرده باشد بستگی دارد و احتمال عود در این موارد بیشتر میشود.

در صورت وجود موتاسیون Ras هم پیش آگهی سرطان بدتر میشود.

در صورتیکه در مرحله یک یا دو بیماری N2 وجود داشته باشد باید شیمی درمانی آدجوانت استفاده شود. جالب اینکه T4N0 که مرحله 3b است پیش آگهی بهتر از 3a دارد .

قبل از جراحی باید دانست که اگر FEV1 بیشتر از 2.5 لیتر باشد می توان پنوموکتوی کرد. این اگر بین 1.1 تا 2.5 لیتر باشد می توان لوبکتومی کرد. آنهایی که FEV1 کمتر از ۱ لیتر باشد کاندید جراحی نیستند.

پیش آگهی بیماری به عوامل دیگری مثل میزان قدرت فعالیت خوب  بیمار، در صورت اسکوموس بودن، و استیج پایین باشد پیش آگهی بهتری دارند که مطالعه نشان داده که استفاده از بتا بلاکر ها طول عمر بیماران را افزایش می دهد.

کلا رادیو تراپی در صورتی قابل اجرا است که تومور کمتر از ۵ سانت باشد. در مورد رادیوتراپی کمکی بعد از جراحی مرحله دو و سه گرچه میزان عود لوکال را کم تر کند و طول عمر بیمار را افزایش نمی دهد. بنابراین رادیوتراپی بعد از عمل جراحی دو و سه فقط در مواردی که مارجین عمل مثبت باشد باید به مریض داده شود.
اما شیمی درمانی کمکی بعد از جراحی در مرحله دو و سه به بیمار داده میشود. و موجب افزایش عمر به میزان ۵ تا ۱۰% میشود.

در مرحله سه و چهار جراحی انجام میشود.

بیمارانی هستند که در مرحله اول یا دوم هستند ولی توانائی عمل جراحی را ندارند. در این صورت رادیاسیون نمی توان بکار برد ولی احتمال بقاء ۵ ساله ی این بیماران بین ۱۳ تا ۳۹% خواهد بود.

در مرحله ۳ که نمی توانند عمل بشوند شیمی رادیوتراپی همزمان بهترین درمان است.

مرحله 1B بعد از عمل شیمی درمانی کمکی در ۴ جلسه داده میشود. در جایی که مارجین جراحی مثبت باشد هم رادیوتراپی داده میشود.

مرحله ۲: درمان اصلی جراحی است. بعد از آن هم ۴ جلسه شیمی درمانی داده میشود. در صورتیکه مارجین جراحی مثبت باشد رادیوتراپی آدجوانت داده میشود.

مرحله 3A کمی پیچیده است. باید دید قابل جراحی است یا خیر. اغلب قابل جراحی نیستند و باید شیمی رادیوتراپی همزمان دریافت کنند، بخصوص بیماران N2, 3 پیش آگهی بدتری دارند. جالب اینکه مطالعه ای نشان می دهد که جراحی با شیمی درمانی رادیوتراپی همزمان هم خیلی پیش آگهی متفاوتی ندارند. همچنین به دنبال شیمی رادیوتراپی نباید جراحی شود.

بیمارانی که مبتلا به Superior Sulcus هستند مثلا T3-4N1، ابتدا شیمی درمانی می شوند و سپس جراحی. با احتمال بقاء ۵ ساله ۵۰ تا ۷۰% .